«مادر» که باشی

مادر که باشی، مهم نیست جوان هستی یا پا به پیری گذاشته ای.

دلت می تپد برای بچه ات.

برای بچه هایت.

فکر کن از صبح که بیدار می شوی تو بشوی مادر و بار مسئولیت روی شانه هایت.

- گروه زندگی- مادر که باشی، مهم نیست جوان هستی یا پا به پیری گذاشته ای.

دلت می تپد برای بچه ات.

برای بچه هایت.

فکر کن از صبح که بیدار می شوی تو بشوی مادرت و بار مسئولیت روی شانه هایت.

قشنگ است، نه؟ بی شک تو هم، یک بار هم شده فکر کردی من مثل مامانم نمی شم، من مادر بهتری می شم برای بچه هام، قول می دم .

  حالا این گوی و این میدان.

تو مادری، دیشب دیر خوابیدی بس که کار عقب افتاده داشتی.

یا شاید تا دیروقت مهمان داری کردی، ممکن است روی پروژه ای بعد از چند وقت دوری از کار و مرخصی زایمان کار می کردی، چرا شب؟ مگر روز را خدا از تو گرفته؟ احتمالا به خاطر همسر خوبتری بودن و اینکه نگذاری همسرت احساس رقابت بین خودش و کارت کند یا شاید حسودی اش بشود به زیاد کار کردن تو و کمتر در کنار او بودن .

ممکن است مادری نوپا باشی با کودکی نوپا تر یا شاید تو دوره ای از جوانی را طی کرده باشی و تا خود صبح گرم و سردت شده باشی و هزار فکر و خیال به جانت افتاده باشد.

ولی چه اهمیت داری، حالا مادری و باید بیدار شوی، پس آفتاب نزده، تاریک و روشن هوا، بیدار می شوی.