فرق است میان راهپیمایی اربعین و تشییع شهدا

هنوز بعد از سال ها می آیند تا ظرافت هایی را به ما بندگان زمین و زمان یادآوری کنند، می آیند که بگویند شرط شهید شدن، شهید بودن است.

- جماران- منصوره جاسبی: چند سالی است که به یمن حضور در راهپیمایی اربعین، مردمان ما نیز سبک های جدیدی از پذیرایی را آموخته اند از چای بر روی زغال افروخته تا خرمای غلتان در کنجد و ارده حتی نوع پذیرایی نیز بسیار به آنان شباهت پیدا کرده طوری که ظرف های پر از نذری را بر روی سینی های بزرگ گذاشته و به میان جمعیت می آیند تا پخش کنند و اکنون به بیشتر ایستگاه های صلواتی موکب می گویند.

تا اینجای ماجرا خیلی هم خوب و درست است، رفتار پسندیده را از هر که حتی دشمنت هم بیاموزی عالی است چه برسد به برادر هم کیش و هم عقیده ات و اما قسمت ناجور ماجرا یا بهتر بگویم ناچسب ماجرا: دیروز ششم دی ماه 1401 که مصادف با روز شهادت صدیقه طاهره سلام الله علیها بود، در تهران دویست شهید دفاع مقدس را تشییع کردند.

گُله به گُله موکب برپا بود و به علت سردی هوا بیشتر پذیرایی ها چای بود و عدسی و آش و نان، شیر داغ هم می دادند و دست مریزاد به همه آنانی که در لباس خدمت به خلق خدا خالصند نه اهل ریا.

بالای موکب ها نوشته شده بود: وزارت ارتباطات و فناوری، دیوان عدالت اداری، معاونت فرهنگی اجتماعی راه آهن شهری تهران و.