سعدی: چو یک بار گفتی مگو بازپس/ تکرار، شیرینی سخن را می گیرد!

همان طور که شیرینی زیاد دل آدم را می زند و یک بار بسنده است سخن هم مکرر شود دل را می زند و اگر ضرورت داشت باز تعریف کنیم از عبارات تازه باید استفاده کرد - سعدی: چو یک بار گفتی مگو بازپس/ تکرار، شیرینی سخن را می گیرد! همان طور که شیرینی زیاد دل آدم را می زند و یک بار بسنده است سخن هم مکرر شود دل را می زند و اگر ضرورت داشت باز تعریف کنیم از عبارات تازه باید استفاده کرد    عصر ایران- دور تازه باغ ادبیات و این بار نه با لفظ جرعه که با توشه ای و خوشه ای را با سعدی شروع نکردیم تا تنوعی باشد و به همین خاطر سراغ نگاه ناصر خسرو و جامی و سنایی و ابوالفضل بیهقی به خرد رفتیم و ناخواسته این چهار فقره خردنامه شد اما مگر می شود در باغ ادبیات قدم زد و در سایه سار سعدی نیاسود و از آن توشه ای و خوشه ای برنداشت؟     پس بی هیچ توضیح بیشتر حکایت ششم از باب چهارم گلستان ( اندر فواید خاموشی) را نقل می کنیم که از این مقدمه کوتاه تر و جمع و جورتر است:     سحبان وائل را در فصاحت، بی نظیر نهاده اند به حکم آن که بر سر جمع سالی سخن گفتی لفظی مکرّر نکردی، وگر همان اتفاق افتادی به عبارتی دیگر بگفتی.

وز جمله آداب ندماء ملوک یکی این است:    سخن گر چه دلبند و شیرین بود     سزاوار تصدیق و تحسین بود     چو یک بار گفتی مگو باز پس      که حلوا چو یک بار خوردند بس .