شهر جهانی لالجین؛ از خاموشی چراغ کارگاه های تولیدی ت جولان دلالان

لالجین از دیرباز کارگاه های سفالگری بسیاری را در خود داشته و از رونق بسیاری برخوردار بوده، اما این روزها در سایه سکوت مسئولین خاموشی چراغ کارگاه های تولیدی را تجربه می کند.

- خبرگزاری مهر - گروه استان ها: سفال و سفال گری از سال های بسیار دور با لالجینی ها عجین شده و زندگی بدون این حرفه در شهر جهانی سفال معنا ندارد.

در سال های اخیر سفالگران لالجینی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند.

این صنعتگران با مشکلاتی مانند سوخت، عدم مدیریت بازار فروش و صادرات و خاموشی چراغ کارگاه های تولیدی خرد و کلان و تعطیلی آنها مواجه اند و در شرایط خوبی به سر نمی برند.

خبری از تأمین گاز سفالگران لالجین نیست که نیست محمدرضا عظیمی یکی از سفالگران لالجین در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه فعالیت 80 درصد مردم این شهر با صنعت سفال و سرامیک اعم از تولید، تکمیل، فروش، صادرات، حمل و نقل مرتبط است، گفت: بخش اعظمی از جمعیت لالجین در کارگاه های خانگی به شیوه سنتی به ساخت انواع ظروف سفالین کاربردی و تزیینی مشغول هستند.

وی ادامه داد: کارگاه های سفالگری سنتی است و اغلب کسانی هستند که یک کارگاه کوچک دارند، در خانه کار می کنند و خرج و مخارج زندگی آنها از همین کارگاه ها ی کوچک است.