تابوت های قبیله ی ثارالله/روایتی از تشیع شهدای حادثه تروریستی ایذه

و ایران توی نقشه ی شیطان سرخ شده، چون چنگال هایشان تا آرنج توی رود تابوت های ماست تا از خونمان، ماهی بگیرند! و آه از رنج شیرین تابوت؛ چه قصه ی شورانگیزی دارد تابوت های قبیله ی ثارالله.

- خبرگزاری فارس؛ حنان سالمی: کفتارها دور هم جمع شده اند.

پوزه هایشان خون آلود است.

حلقه بسته اند روی نقشه ی شیطان و ایران را سنجاق کرده اند.

مردمی روی این نقشه، مردمی زیر این سنجاق، دست توی دست هم به رگبار بسته شده اند.

سینه هایشان معراج گلوله هاست.

خونشان سرخ و گرم جاری روی خاک وطن است.

کفتارها زوزه ی مرگ می کشند.

مردم چشم در چشم خشاب ها، فریاد می زنند: ما ملت امام حسینیم، ما ملت شهادتیم کفتارها صورتشان را چنگ می اندازند، قهقهه می زنند و سنجاق را محکم تر فشار می دهند.

استخوان سینه ی ملت ایران خرد می شود؛ مثل سینه ی مادرمان زهرا، پشت درهای تفرقه؛ مثل سینه ی سرورمان حسین، زیر سُم اسب های شهوتِ پول و قدرت و جاه.

    مردم توی کوچه ها می دوند.

پرچم سرخ یا حسین سر درِ خانه هاست.

کفتارها اسلحه می فرستند؛ سرد و گرم، و با نفرت به رقص پرچم توی هوایی که عطر روضه می دهد زل می زنند.

ماشه ها در دست شیطان های کوچک، کشیده می شود.

زنی توی خانه ای.

پسری جلوی مغازه ای.