روایت خانواده های شهدا و مسؤولان از حال و هوای سال 61 و تشییع شهدای عملیات محرم

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از اصفهان، حماسه را که در اینترنت جستجو کنیم تصاویر اساطیری از تاریخ ایران باستان برایمان می آورد و شاهنامه فردوسی، آرش کمانگیر و سیاوش نشان می دهد و گردآفرید.

فرهنگ عمید هم حماسه را شجاعت، دلاوری، دلیری معنا کرده؛ ما اصفهانی ها اما حماسه را که می شنویم ذهن مان پرتاب می شود به روزهای آخر آبان ماه 61 و اصلاً انگار برایمان واژه های حماسه و 25 آبان در هم تنیده است .

البته بی راه هم نیست، ما فقط در یک روز، 370 سیاوش و آرش روی دست گرفتیم و تا بهشت بدرقه کردیم، جگرگوشه هایمان بودند و هر کدام عزیز یک خانواده؛ مادری سال ها خون دل خورده بود و پدری یک عمر زحمت کشیده بود تا پسرشان قد بکشد و استخوان بترکاند، زحمت شان به ثمر رسید، میوه های عمرشان دلیر که شدند رفتند به دفاع از وطن.

شاید الان باور نکنیم اما سخت نیست، غم انگیز نیست، برای این مردم که حتی لحظه ای خم به ابرو نیاوردند، شجاعت و دلاوری فرزندان شان عزت بود و آبرو؛ سیاوش های ایران زمین زنده باشند و بیگانه پا در خاک وطن گذارند؟ هیهات! محرم اسم رمزی بود که 750 فرزند نصف جهان را عاقبت بخیر کرد، می گویند که آن روز تمام زنان اصفهان مادر شهید و تمام مردانش پدر شهید بودند، 370 فرزندشان را روی دست گرفتند و در گلستان شهدا به خاک سپردند.