مدارس دولتی آخرین انتخاب دانش آموزان/ تبعیض آشکار است

گرما، عطش، نیمکت های فرسوده و کمبود میز؛ این ها کلماتی هستند که هرکدامشان برای فاطمه یادآور تلخی های ممتدی است که هر ساله تکرار می شود و همه این ها دست به دست هم می دهند تا ذوق نوجوان 12 ساله را بخشکاند.

- خبرگزاری فارس - شهرستان دیر، فاطمه مظفری پور: مهرماه با رنگ پاییزی خودبه جای شهریور نشست و با خود خاطرات صدای زنگ مدرسه، بوی نیمکت های چوبی و الکلی که برای ضدعفونی کردن در روزهای کرونایی بر دوش کلاس ها می ریختیم را آورده است.

از روزهای واپسین شهریورماه، دانش آموزان در تکاپوی آماده شدن برای فصل جدیدی از زندگی خود بودند و ذوق کلاس های حضوری پس از دوره های تلخ مجازی، قند در دلشان آب می کند.

خاطرات شیرینی که هر ساله زنده می شوند فاطمه، یکی از ده ها هزار دانش آموز بوشهری است که اکنون در شور و شعف مهرماه، کتاب و دفتر های خود را جلد گرفته، لباس فرم مدرسه را هر روز از داخل کمد ورانداز کرده و اتویش را صاف می کند.

دخترک 12 ساله با پارچه ای زبر و لیوان آب، به سراغ کفش های صورتی رنگش می رود، برای پاک کردن کفش، به جانش می افتد و سرتاپایش را برق می اندازد، اگرچه طعم تلخ زود بیدار شدن ها و شکستن عادت تابستانه زمان خواب، کمی برای او دشوار است اما وقتی به دیدن دوستانش فکر می کند، شیرینی مهرماه بر جان تلخی ها رخنه می کند.