هنرمندی که در درختان مرده جان می دمد /اثری که در موزه لوزان سویس به نمایش گذاشته شد

«تیمور ایوبی» پیکرتراش و هنرمند 41 ساله اهل سنندج یکی از هنرمندان خوش ذوق و مبتکر است که این روزها در حال جان بخشیدن دوباره به درختان خشک خیابان های سطح شهر سنندج است.

- خبرگزاری فارس کردستان/شیرین مرادی؛ زیباسازی و خلق آثار از درختان خشک شده ایده زیبا که با هزینه بسیار کم، روح و هنر را در خیابان های شهر زنده می کند.

پیکرتراشی گذشته ای به درازای تاریخ دارد، شواهدی که از تراشیدن و فرم دادن اشیا از دوران غارنشینی به دست آمده است، قدمت این هنر را نشان می دهد.

یونانیان، خدایان گوناگون خود را سرگردان نشود مجسمه هایی از سنگ یا برنز یا چوب و گچ می ساختند و در مکان های امنی قرار می دادند.

در ایران باستان نخستین پیکره ها بر مبنای اعتقاد بنیادین به باروری و پرستش طبیعت، به صورت نمونه های کوچک زنان باردار و جانوران نمود یافت.

این پیکره ها از گل رس ساخته می شد.

  پیکرتراشی در عصر حاضر به علت پیشرفت علم و تکنولژی و پدیدار شدن جوامع صنعتی دگرگونی زیادی پیدا کرد و از یک هنر صرف و تفننی با صنعت عجین شده و به سایر رشته هایی مثل دکوراسیون و معماری در آمد و در پیکر تراشی نوین عناصری مانند چوب، آهن، حلبی، طلا، جواهر، شیشه، نخ، پارچه و … بکار می رود و هنرمندان با نگاه ظریف خود پیکر بی جان این اجسام را روح زیبایی می بخشند.