تئوکراسی چیست؟

داریوش آشوری تئوکراسی را یزدان سالاری ترجمه کرده و در تعریف آن نوشته است: «حکومتی که در آن قدرت مطلق سیاسی در دست مرجع عالی روحانی (نبی، خلیفه، - داریوش آشوری تئوکراسی را یزدان سالاری ترجمه کرده و در تعریف آن نوشته است: حکومتی که در آن قدرت مطلق سیاسی در دست مرجع عالی روحانی (نبی، خلیفه، پاپ) است.

عصر ایران - تئوکراسی (Theocracy) در لفظ یعنی فرمانروایی خداوند .

این واژه دلالت دارد بر حکومت دینی.

در حکومت دینی، حاکمیت از آن دین است و این حاکمیت از طریق نمایندگان دین اعمال می شود.

  تئوکراسی، اقتدار دینی را چیره بر اقتدار سیاسی می داند؛ بنابراین، حکومتی است که در آن افراد بر پایه موقعیت شخصی در سلسله مراتب دینی به مقامات حکومتی می رسند.

  این وضعیت با دولت غیردینی یا سکولار مغایرت دارد که در آن موقعیت های سیاسی و دینی به طور کامل جدا از هم نگه داشته می شوند.

  حکومت تئوکراتیک به دو معنا نافی لیبرالیسم است.

نخست اینکه، تمایز عرصه های خصوصی و عمومی را از بین می برد و قواعد و دریافت های دینی را اصول راهنمای زندگی شخصی و سیاسی قرار می دهد.

  دوم اینکه، قدرت بالقوه نامحدودی به صاحبان اقتدار سیاسی می دهد؛ زیرا در تئوکراسی، قدرت دنیوی برآمده از خرد معنوی است؛ بنابراین نمی تواند به طور کامل در چارچوب قانون اساسی محدود شود.