کنکور؛ آزمونی برای بدبینی/ عباس عبدی

عارضه بدتر این گونه سیاست پذیرش دانشجو، بدبینی و ناامیدی و احساس بی عدالتی در میان جوانانی است که سال ها زحمت کشیده اند به دانشگاه بیایند تا در رشته مطلوب و مورد نظر خود پذیرفته شوند، - ولی احساس می کنند که این هدف آنان براساس ملاک هایی غیر آموزشی دور از دسترس شده است.

عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: از حدود 30 سال پیش به طور مستمر در نقد نظام سهمیه بندی های کنکور (بجز اصل سهمیه بندی مناطق) نوشته ام، ولی دریغ از یک توضیح و پاسخگویی شفاف.

سهمیه های اعضای هیأت علمی، سهمیه های جانبازان، رزمندگان، خانواده های شهدا و.

و همه این گونه سهمیه ها اختلال جدی در کارکرد نظام آموزش عالی ایجاد کرد.

از همان ابتدا هم گفته شد که به جای این گونه سهمیه دادن، برای آنان آموزش های پیشرفته در دبیرستان فراهم کنید تا سطح آموزشی آنان بالا رود و از طریق کنکور و با شرایط یکسان با دیگران پذیرش شوند، نه آنکه سطح عمومی آنان پایین تر از دیگران باشد.

مثل اینکه مسابقه دو گذاشته شود برای همگان 100 متر و برای عده ای 90 متر یا 80 متر و کمتر.

این کار نابخردانه است.

روشن است که فردی که 20 متر جلوتر از دیگران آغاز به دویدن کند، حتی اگر اول هم بشود، در مسابقات نهایی با دیگران و در میدان عمل که چنین امتیازی ندارد آخر خواهد شد.