معلم بازنشسته ای که عمر خود را صرف کمک و آموزش به معلولان کرد

خبرگزاری فارس-مریم آقانوری؛ علی  یاورزاده معلمی  بازنشسته و شوخ طبع که حالا در 56 سالگی  شب و روزش را به هم دوخته تا با دست همتی آسمانی، نقص در حرکت معلولان و جانبازان را به گونه ای جبران کند، آنها را از خانه بیرون بکشد.

تلاش کرده چرخی برای پاهای بی حرکت معلولان و یا فرمانی  برای دست های جامانده شان در بهشت باشد.

همتی برای کمک به معلولان با  ته لهجه شیرین آذری و بغضی که به طاق گلویش چسبیده ودرخشندگی اشک را درقاب چشمانش نمایان کرده، از  مادری با جثه و قامت کوچک یاد می کند  که کودک معلولش را با ویلچر به مدرسه می آورد و وقتی همان کودک به نوجوانی رسید و هیکلش 3 برابر مادر شد، مادر دیگر توان حرکت دادن ویلچرش در سربالایی مدرسه را نداشت.

هوای دلش ابریست از دردهایی که به چشم دیده و حالا انگار مثل فیلم ازذهنش عبور می کند و چون صاعقه بر قلبش فرود می آید؛ باران اشک پهنای صورتش را گرفته، با همان حال می گوید: خانه نشینی معلولان و همه آنهایی که نقص حرکتی دارند، آنها را از دنیای واقعی جدا می کند و برای خیلی هایشان افسردگی می آورد.

  آنها به عنوان بخشی از جامعه، حق زندگی و استفاده از امکانات را دارند؛ درحالیکه به نیازها و احساساتشان توجهی نمی شود.