نفس های آخرِ قصردشت؛ باغ خواری در قلب شیراز

ماجرای زمین خواری، کوه خواری و باغ خواری به مثابه دُمل چرکینی است که سایه به سایه به دنبال بی تدبیری ها و سهل انگاری ها پیش می رود تا روزی برسد که نه زمینی باشد، - منطقه ای مطبوع که برای فرار از هیاهوی شهر می شد به خلوتش پناه برد و ساعتی دل خوش کرد و آسوده بود.

اما با افزایش جمعیت و مهاجرت روزافزون، این محله نیز در قلب شهر شیراز جای گرفت و زندگی شهرنشینی روز به روز بیشتر به نابودی این محله و طبیعت بکر آن دامن زد.

باغ های قصردشت زمانی 3500 هکتار وسعت داشت، اما رفته رفته و در سایه ساخت و سازهای غیر مجاز و تصرفات غیر قانونی توسط افراد ذی نفوذ در کنار بی تدبیری های شهرداری در ادوار مختلف از مساحت آن کاسته شد تا امروز به حدود هزار هکتار یا حتی کمتر از آن برسد.

خرمالو و انار دو محصول اصلی باغات قصردشت شیراز به حساب می ایند که آنها نیز از شهرتی خاص برخوردارند.

نام باستانی هزار باغ با توجه به عمارتهای زیبایی که در بعضی از باغ های این محل مانند باغ نوابی وجود داشته مانند نگین و قصری مقابل دشت شیراز خودنمایی می کرده و می درخشیده است تا نام قصردشت را بیافریند.

همچنین در این محله حرم امامزاده ای به نام شاهزاده محمد قرار دارد که به روایتی فرزند امام موسی کاظم(ع) است.