فقر بر اثر کرونا بی خانمان ها و کارتن خواب ها را بیشتر کرده است

سپیده علیزاده نامی آشنا برای بانوان درگیر آسیب های اجتماعی و فعالین این حوزه است.

با او درباره ترکیب زمستان و کارتن خوابی، آمار مرگ بر اثر سرما و البته دلیل روحیه اش در این مسیر حرف زدیم.

- ؛ گروه مجله – جواد شیخ الاسلامی: شب های زمستان، پتو می چسبد و گرمای بخاری.

لم بدهیم و کتاب بخوانیم، یا تلویزیون تماشا کنیم، یا سر به سر این و آن بگذاریم.

در همین احوالات مادر خانواده هم غذای گرم و دلچسبی درست کرده باشد و همانطور پتوپیچ بر بدن بزنیم و کیف کنیم.

نه؟ بله.

اما خیلی ها هم هستند که شب های سرد زمستان هیچکدام اینها را نه در واقعیت، بلکه در خیال شان هم ندارند.

آنها با هزار و قصه و غصه، دور از مادر و پدر و فرزند و برادر و خواهر، یک گوشه از کانال ها و پارک ها و بزرگراه ها و خرابه های شهر، زیر برف و بوران و سرما و باد شدید به گوشه ای تکیه داده اند و… بله! آرزوی مرگ می کنند.

در تلاشی سخت و سهمگین، در مبارزه ای ناجوانمردانه میان زیستن و مرگ دست و پنجه نرم می کنند و… بلاشک! منتظر معجره ای، زمزمه ای، غذایی، جمله ای، دست یاری ای هستند.

کارتن خواب ها و بی خانمان ها و بیماران اعتیاد را می گویم که به هزار دلیل از جامعه طرد شده اند.

از دور که نگاه شان می کنی شاید هیچ حسی جز ترحم و حتی شماتت نداشته باشی، ولی اگر نزدیک شان شوی و چند دقیقه پای حرف شان بنشی