همه اش فست فود؟ کمی هم آرام فود!

«بگو چی می خوری تا بگویم کی هستی» فقط یک جمله ی فلسفی نیست.

امروز دیگر عجیب نیست اگر بگوییم که سبک زندگی مان را غذایی که می خوریم، و غذایی که می خوریم را سبک زندگی مان تعیین می کند.

- بگو چی می خوری تا بگویم کی هستی فقط یک جمله ی فلسفی نیست.

امروز دیگر عجیب نیست اگر بگوییم که سبک زندگی مان را غذایی که می خوریم، و غذایی که می خوریم را سبک زندگی مان تعیین می کند.

اواخر قرن میلادی گذشته البته موضوع به این روشنی نبود، در حالی که بسیاری از مردم دنیا باز شدن پای مک دونالد و باقی نام های تجاری فست فود را جشن می گرفتند و برای تغییر نکردن فرمول نوشابه تظاهرات به راه می انداختند عده ای هم بودند که نسبت به این جهانی شدن غذا اعتراض داشتند و آن را برای همه مضر می دانستند.

یکی از مشهورترین تظاهرات های این گروه محافظه کار دوم، تظاهرات علیه افتتاح یک شعبه مک دونالد در ایتالیا، در 1986 امروز به یکی از مهم ترین برنامه های مبارزه با فرهنگ غذای سریع تبدیل شده است.

جنبش غذای آرام ، دو سال بعد از اعتراض خیابانی به فتح ایتالیا توسط مک دونالد آمریکایی در پاریس ثبت شد.

تظاهرات کنندگان آن روز، کم کم در سرتاسر اروپا و بعد هم آمریکا کسانی را پیدا کردند که شبیه آنها فکر می کردند؛ کسانی که معتقد بودند غذای سریع هر چند چرب و نمکی و خوش مزه و راحت است اما در دراز �