مرگ لنین

لنین بیست ویکم ژانویه 1924، حوالی ساعت چهار بعد از حمله ای شدید به اغما رفت و حدود سه ساعت بعد مرد.

زمان مرگ 54 سال داشت.

اعضای خانواده اش و چند پزشک آنجا حاضر بودند و نیز نیکلای بوخارین - سردبیر روزنامه پراودا - که این آخری همیشه می گفت: - لنین در آغوش من مرد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: مطبوعات شوروی خبر وخامت حال لنین را منتشر نمی کردند و به مردم نمی گفتند که رییس حکومت رو به مرگ است.

نه فقط از بدی حالش چیزی نمی نوشتند که هر روز گزارش می دادند خطر رفع شده و او سلامتی اش را بازمی یابد.

شاید مجبور به چنین کاری بودند.

به قول اورلاندو فایجس در تراژدی مردم ، شوروی با سر هم کردن این شفای معجزه آسا به دنبال زنده نگه داشتن کیش لنین بود که اکنون به نحو فزاینده ای مشروعیتش را وامدار آن می دانست.

کیش لنین را لنینیسم خواندند و از 1923 به بعد، جز یادداشت های مطبوعاتی که هر روز منتشر می شد، ده ها رساله و کتاب درباره اش نوشتند.

موج سیره نویسی آغاز شد که هدف اصلی اش خلق افسانه ها و قصه ها بود - لنین دهقان فقیر یا کارگر، لنین عاشق حیوانات و کودکان، لنین کارگر خستگی ناپذیر در راه خوشبختی مردم - تا شاید به محبوبیت بیشتر رژیم کمک کند.

اما خود لنین بیست ویکم ژانویه 1924، حوالی ساعت چهار بعد از حمله ای شدید به اغما رفت و حدود سه ساعت بعد مرد.