شورش زنان در بلوای نان (فیلم)

وقتی قحطی و گرسنگی از حد گذشت، این بار نوبت زنان بود تا اعتراض کنند.

هزاران زن که شعار می دادند ما نان می خواهیم.

چیزی که تا آن روز بسیار کم دیده شده بود.

- عصر ایران؛ محسن ظهوری - سوز سرما بیداد می کند.

پایتخت سرد است و گرسنه؛ گرسنه یک تکه نان.

تهران آتش زیر خاکستر است؛ آتشی که ناگهان به دست زنان شعله ور می شود.

* تهران / 20 اسفند 1239 خورشیدی ناصرالدین شاه در راه تهران است؛ با خدم و حشم و همراهان نزدیک.

چند روزی به شکارگاهش در جاجرود رفته بود و حالا به سمت ارگ شاهی می آمد تا قبل از غروب در کاخ باشد.

شاه به ارگ که رسید خشکش زد؛ جمعیت زیادی جلوی ورودی کاخ تجمع کرده و فریاد می زنند که نان می خواهیم.

او می دانست مردم از نبود نان عاصی شده اند.

قبلا هم اعتراض آن ها را در قحطی آرد دیده بود.

در همین چند روز گذشته هم چندبار به نانوایی ها حمله شده و آردها را برده بودند.

برای همین هم دستور داده بود هرطور هست از ولایات اطراف آرد بار بزنند و به پایتخت بیاورند.

اما آن سال زمستان سختی داشت و برف و کولاک راه ها را بسته بود.

پس آردی به تهران نیامد و نانوایی ها هم یک من نان را که قبلا پنج شاهی قیمت داشت، دو قران می فروختند.

مردم ابتدا سراغ امام جمعه می روند تا برود پیش شاه مشکل را بگوید.