گلویمان مثل زاینده رود خشک شده

چهره های آفتاب سوخته، دست های پینه بسته، صداهای گرفته از فریاد و رد اشکی که با هر جمله روی صورت هایشان نقش می بندد و با سوز و سرمای هوا خشک می شود؛ - این حال و روز بازیگران اصلی صحنه نمایشی است که این روزها در بستر خشکِ مرده رود اجرا می شود.

کشاورزان اصفهانی رنج و درد زمین های خشک و خانه های خالی شان را به قلب شهر و کف رودخانه خشکِ مرده رود آورده اند تا همگان تماشاچی آن باشند.

چادر نارنجی رنگشان را کف رودخانه ای برپا کرده اند که مدت هاست رنگ آب به خود ندیده و در کنار پلی که روزگاری نماد شکوه و تمدن این سرزمین بود و نقش آن بر تابلوهای زیبا و کارت پستال های چندزبانه، شکوه و زیبایی را از نصف جهان به رخ سراسر جهان می کشید.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، صبح زود است و آفتاب کم رمق پاییز کم کم تن خشک زاینده رود را گرم می کند، اما باد سرد پاییزی استخوان های مردان و زنانی را به درد آورده که حالا چهار روز است اینجا چادر زده و نشسته اند.

کنار چادر نارنجی رنگ در ضلع جنوبی پل خواجو و روبروی شرکت آب منطقه ای اصفهان، صندلی های پلاستیکی چیده اند و دورتادور سماوری حلقه زده و نشسته اند.

عده ای هم کنار رودخانه تماشاچی این صحنه غریب و آشنا هستند، برخی از دور تأسف می خوردند و برخی دیگر می آیند تا گپ و گفتی بزنند و شریک دردها و مطالبه گر حقوق از دست رفته هم استانی های