آخرین خداحافظی یک رزمنده

نبود حضورمحمد در خانه باعث کمرنگ شدن جایگاهش نشده بود.

بچه ها حتی در نبودش گوش به فرمان پدرشان بودند و سر ساعت مقرری که مشخص کرده بود به رخت خواب می رفتند.

- نبود حضورمحمد در خانه باعث کمرنگ شدن جایگاهش نشده بود.

بچه ها حتی در نبودش گوش به فرمان پدرشان بودند و سر ساعت مقرری که مشخص کرده بود به رخت خواب می رفتند.

آخرین بار که آمد، مثل همیشه مایحتاجمان را تأمین کرد.

حتی برای مدرسه ی بچه ها دو دست لباس ورزشی خرید.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، زهرا پورعباس - همسر شهید محمد کاشیها - درباره آخرین بدرقه این رزمنده لشکر 10 سیدالشهدا(ع) را وایت می کند: محمد همواره مسافر جبهه ها بود.

انگار یک دم در خانه آرام و قرار نمی گرفت.

مجروح که می شد، به محض آن که زخم هایش کمی التیام پیدا می کرد، کوله بار سفر را می بست.

با تمام این ها، نبود حضورش در خانه باعث کمرنگ شدن جایگاهش نشده بود.

بچه ها حتی در نبودش گوش به فرمان پدرشان بودند و سر ساعت مقرری که مشخص کرده بود به رخت خواب می رفتند.

آخرین بار که آمد، مثل همیشه مایحتاجمان را تأمین کرد.

حتی برای مدرسه ی بچه ها دو دست لباس ورزشی خرید.

گفت: شاید این بار سفرم طولانی شود.

هرچه اصرار کردم، تا دم در هم نگذاشت بدرقه اش کنم.