دخترک فال فروش

بعد از گذشت دو ماه دخترک فال فروش، لباس فرم به تن می کند، بندکفش هایش را می بندد و راهی مدرسه می شود .

مدرسه ای که او را به سمت آینده ای بهتر راهی خواهد کرد! (مدرسه صبح رویش، -   فقط هفت سال دارد! پایین پله برقی یکی از ایستگاه های مترو می نشیند.

فال فروش است.

مودب و مرتب، چهار زانو و آرام نشسته، تا تویی که رهگذری بیایی و فال بخری.

اصرار نمی کند، خودش را به مظلوم نمایی هم نمی زند.

آمدی، خرید کردی، خوب خوش آمدی.

نیامدی هم که روزت بخیر! این را خودش گفت.

اصلا تا دیدمش به دلم نشست.

جلوتر رفتم که به بهانه فال نزدیکش شوم.

نیت کردم و از میان فال هایی که با دستان کوچکش به طرفم گرفته بود، دانه ای بیرون کشیدم.

بازش کردم، حضرت حافظ گفته بود   ساقیا آمدن عید مبارک بادت وان مواعید که کردی مرواد از یادت مشغول خواندن تعبیر فال بودم که با صدای شیرینش گفت: خاله شما مدرسه میری؟! _ آره! از کجا فهمیدی ولی؟! _از لباساتون دیگه! فقط اینکه الان تابستون نیست مگه؟! _چرا عزیزم.

ولی من اونجا کار می کنم _ خوش بحالت خاله.

_عزیزم! دوست داری بری مدرسه؟! _اره خاله خیلی! امسال باید برم کلاس اول ولی هیچ مدرسه ای ثبت نامم نکرد.

در این گفتگوی دوستانه پیش تر که رفتیم، فهمیدم شناسنامه ندارد و مدرسه ای ثبت نامش نمی کند.