مهاجرت؛ از افتخار تا نفرت

عبدالجبار کاکایی با اشاره به این که همه افتخار سعدی به جهان گردی بود، از شاعرانی می گوید که به ابراز نفرت نسبت به مهاجرت در آثارشان پرداخته اند.

- عبدالجبار کاکایی با اشاره به این که همه افتخار سعدی به جهان گردی بود، از شاعرانی می گوید که به ابراز نفرت نسبت به مهاجرت در آثارشان پرداخته اند.

این شاعر در گفت وگو با ایسنا درخصوص نمود مهاجرت در ادبیات و به ویژه در شعر، و تغییر در شیوه نگاه شاعران به مقوله مهاجرت اظهار کرد: مهاجرت در ادبیات کهن و در واقع رفتن از مکانی به مکان دیگر برای خیلی از بزرگان ما مثل ناصرخسرو ارزش بوده است.

حتی حافظ قصد مهاجرت داشت اما نتوانست مهاجرت کند یا همه افتخار سعدی به جهان گردی و گشتن بود.

او در عین حال گفت: اما مهاجرت در روزگار ما تعریف دیگری دارد.

من محاسبه نکرده ام شاعران داخل کشور چه تعداد شعر درباره مهاجرت و در واقع عوامل مثبت و منفی آن گفته اند اما می شود استنباط دیگری هم از مفهوم توجه به مهاجرت در شعر معاصر داشت، همین دلتنگی ها، بیان فقدان آزادی های اجتماعی، آرزوها، خواسته ها و مطالباتی که در شعر معاصر مطرح می شود و زمینه های آن را در جهان توسعه یافته می بینیم (مثل نظام اخلاق شهروندی) میل به مهاجرت است، و همه این ها را می توان میل به مهاجرت تفسیر کرد.