روایتی از اسارت 8 ساله یک رزمنده نوجوان/با کاغذ باند و نوک قلم درس می خواندم

دلیخانی رزمنده دفاع مقدس و از اسرای جنگ تحمیلی می گوید: در اسارت کاغذ باندها و نوک قلمی را پنهان کرده و به کمک آنها درس می خواندم و وقتی بعثی ها متوجه می شدند کاغذها را می جویدم.

- خبرگزاری مهر -گروه استان ها، الهام هاشمی: زمانی نه چندان دور جنگ بود و ویرانی و آوارگی، با تجاوز دشمن بعثی در سال 59 به ایران، دشمن به خیال خام خود تصور می کرد می تواند بر کشورمان دست اندازی کند اما گویی فراموش کرده بود اینجا دیار آرش هایی هست که با تمام توان خود برای حفظ میهن می جنگند حتی اگر در این راه، نک تک ذرات وجود پاره پاره آنها چتری محافظ برای ایران شود.

در نهایت نیز آنچه که ماندگار شد و در تاریخ دنیا به ثبت رسید، وجود و حضور نوجوانان و جوانانی بود که با نثار عزیزترین داشته در راه میهن تبدیل به الگویی برای همه نسل ها شدند.

یدالله ولیخانی یکی از همین نوجوانان های با انگیزه آن روزگار است که در 15 سالگی بنا بر حس احساس وظیفه به جبهه می رود و در همان عملیات نخست و ماه اول حضور در جبهه به اسارت دشمن در می آید؛ وی که اکنون یک پزشک موفق در دهاقان است از آن دوران خاطرات جالبی دارد که در ادامه از مدنظر خوانندگان می گذرد: آقای ولیخانی! از انگیزه ورودتان به جبهه برایمان بگویید؟ با اینکه آن زمان نوجوانی بیش نبودم، زمانی که اوضاع نابسامان و زندگی افراد جنگ ز�