کاربرد سلول­ های بنیادین در درمان کم ­شنوایی

وزوز­ گوش در انسان باشند یا نه؟! کم­ شنوایی حسی-عصبی، نوعی کم ­شنوایی است که در آن سلول­ های ظریف درون اپی­تلیوم حسی گوش داخلی که به سلول­ های مویی معروف هستند، آسیب می­بینند.

در حلزون گوش انسان بیش از 25000 سلول مویی وجود دارد که امواج صوتی مکانیکی را دریافت کرده، آن­ها را به سیگنال­های الکتریکی تبدیل و از طریق عصب شنوایی به مغز می­فرستند.

سلول­ های مویی بسیار حساس بوده و در صورت آسیب قابل ترمیم نیستند.

بنابراین آسیب یا مرگ آن­ها منجر به کم ­شنوایی دائمی (غیر قابل درمان) می­شود.

همچنین آسیب سلول­ های مویی باعث افزایش ریسک دژنراسیون (تخریب) نورون­های عصب شنوایی و در نتیجه تشدید کم­ شنوایی می­گردد.

عفونت­های دوران بارداری، تولد زودرس، مشکلات حین تولد، مواجهه با اصوات بلند، پیرگوشی، عفونت گوش و اتوتوکسیسیتی می­تواند باعث آسیب دائمی این ساختارهای حساس شود.

امروزه تنها روش غلبه بر کم ­شنوایی حسی- عصبی غیر قابل درمان، استفاده از تکنولوژی سمعک­ها، کاشت حلزون و سایر وسایل کمک­شنوایی است؛ اما دانشمندان در تلاشند با ساختن سلول­ های مویی جدید برای جایگزینی سلول­ های آسیب­دیده، کم­ شنوایی را به طور کامل درمان کنند.