بدترین کار در بدترین زمان / درباره اخراج دکتر بیژن عبدالکریمی از دانشگاه آزاد

عصرایران؛ ناصر فکوهی (استاد انسان شناسی دانشگاه تهران) - پیش از هر چیز باید برای تاکید بگویم آشنایی من با دکتر عبدالکریمی دورادور و از راه برخی نوشته هایشان و دنبال کردن برخی از سخنرانی هایشان بوده است.

ایشان را شخصیتی جدی و کوشا و معتقد به مشرب فکری شان و به ویژه شخصیتی می بینم که شاید بتوان در زمره روشنفکران اصلاح طلب دینی قرار داد و البته استادی که به نظر من به دلیل مطالعات و اشتیاق به دانش و احساس مسئولیت ِ آگاهی رسانی به دانشجویانش مورد احترام آنها و افکار عمومی بوده و هست.

اما شکی نیست که دکتر عبدالکریمی را افزون بر این، شاید به دلیل رشته اش که بیشتر فلسفه سیاسی است، دغدغه مند موقعیت سیاسی کشور و وضعیت و جایگاه مردم در نظام و آبرویی دانست که بدون آن هیچ حاکمیتی نمی تواند به حکومت خود ادامه دهد.

از این رو تعجب نمی کردم که در سال هایی ایشان چنین با سرسختی وارد گود می شدند تا به دولت ها نسبت به خطاهایشان هشدار بدهند و بحث را در چارچوبی از گله و شکایت محدود نکرده، بلکه با منطق و استدلال های فلسفی و عقلانی، راه حل ارائه داده و راه درست ایجاد اعتماد و آرامش در اذهان عمومی را مطرح کنند.

دکتر عبدالکریمی این کار را از طریق مشارکت در برنامه های سخنرانی، نوشتن کتاب و مقاله و به ویژه پذیرش برنامه های مناظره در صداوسیما، که اغلب ر�