زمین برای خوردن چند؟

واژگانی چون کوه خواری، زمین خواری، جنگل خواری، شن خواری، دریاخواری شاید اگر 20 سال پیش شنیده می شد بیشتر به عبارتی طنز شباهت داشت تا یک حقیقت تلخ؛ - حقایقی که به واسطه دلایل متعدد که مهم ترین آن ناکارآمدی مدیریت در استفاده صحیح و اصولی از منابع است، بدل به فسادی گسترده شده به طوری که هیچ نهاد نظارتی و امنیتی در کشور حتی قادر به مقابله و جلوگیری از توسعه آن نیست.

در بین تمامی مناطق ایران زمین اما استان های شمالی کشور و در بین آنها مازندران به واسطه برخورداری از آب و هوای معتدل ، عرصه های جنگلی و جلگه ای و ساحلیِ گردشگرپسند و به دلیل همجواری با پایتخت و شریان های مواصلاتی متعدد با مرکز ایران طی چندین سال گذشته بیش از سایر مناطق کشور زیر هجوم زمین خواران و جنگل خواران قرار گرفته است، البته این تنها دلیل موجود نیست و در کنار آن، رکود صنعت کشاورزی با ارزش نازل محصولات و عدم وجود صنایع تکمیلی دلیلی مضاعف بر حراج زمین های و اراضی کشاورزی شده است.

گواه این مدعا تکثر وجود واحدهای صنفی مشاورین املاک در شهرستان هایی از مازندران است که برچسب گردشگری دارند به طوری که حتی تعداد آنان از واحدهای صنفی خواروبار و سوپرمارکت بیشتر شده است.