موجودپژوهی، اصلی ترین دغدغه مابعدالطبیعی ابن سیناست

به عقیده ایزوتسو در نظر ابن سینا اولین و آخرین منظور و هدف تفکر مابعدالطبیعی موجود است؛ یعنی شیء انضمامی و عینی که بالفعل موجود است.

- ، شانزدهمین نشست از مجموعه درس گفتارهایی درباره ی بوعلی سینا با عنوان فراموشی پرسش از وجود در فلسفه ی سینوی به سخنرانی مجتبی اعتمادی نیا اختصاص داشت که به صورت مجازی پخش برگزار شد.

اعتمادی نیا در ابتدا گفت: کانونی ترین نقد هایدگر به هستی شناسی سنتی آن است که معنا و حقیقت وجود در اغلب منظومه های برآمده از آن مغفول العنه واقع شده است و در عوض التفات به موجودات و موجودپژوهی در اولویت نخست قرار داشته است.

به زعم هایدگر در سنت های متافیزیکی فراموشی وجود مبتنی بر سازوکارهای مختلفی تحقق می یابد که یکی از آنها پیش داوری در باب معنای وجود است.

این پیش داوری با مدنظر آوردن وجود به مثابه کلی ترین مفاهیم آن را تعریف ناپذیر و بدیهی می داند و از این رهگذر پرسش از وجود را به محاق می افکند و در عوض به پرسش از چیستی و نحوه ی وجود موجودات یا پرسش از کلیت آنها موضوعیت می بخشد.

وی در ادامه ذیل شش سرفصل رویکردهای هستی شناسانه ی ابن سینا را در ارتباط با این نقد بنیادین هایدگر مدنظر آورد و نسبت نظرگاه انتقادی هایدگر را در مواجهه با منظومه ی فکری ابن سینا محل تأمل قرار داد تا نشان بدهد در فلسفه ی ابن سینا سازوکار و