ایجاد رفاه طبقات محروم، وظیفه ای همگانی است/ آنان صاحبان انقلاب اند

حدیث سوم از مجموعه وصایای امام خمینی که آن را با هم مرور می کنیم، یکی از اساسی ترین عرصه های اندیشه سیاسی حضرت امام است.

ایشان می نویسند: و به همه در کوشش برای رفاه طبقات محروم وصیت ‎ می کنم(1) که خیر دنیا و آخرت شماها رسیدگی به حال ‎ محرومان جامعه است که در طول تاریخ ستمشاهی و ‎ خان خانی در رنج و زحمت بوده اند.

(2) و چه نیکو است که ‎ طبقات تمکّن دار به طور داوطلب برای زاغه و چپرنشینان ‎ مسکن و رفاه تهیه کنند.

و مطمئن باشند که خیر دنیا و ‎ آخرت در آن است.

(3) و از انصاف به دور است که یکی ‎ بی خانمان و یکی دارای آپارتمانها باشد.

(4) (صحیفه امام، ج21، ص:444) اولین فراز از این کلام توصیه ی طبقات محروم است.

این کلام را حضرت امام در موارد بسیار متعدد بیان کرده اند.

ایشان می فرماید: وظیفه ما و همه دست اندرکاران است که به این مردم خدمت کنیم و در غم و شادی و مشکلات آنان شریک باشیم که گمان نمی کنم عبادتی بالاتر از خدمت به محرومین وجود داشته باشد (صحیفه امام، ج20، ص:321).

فکر این ملت، فکر این زاغه نشین ها، فکر این مردمی که همه چیزشان را دادند و شما را به مسند نشاندند، فکر آنها را بکنید .

(صحیفه امام، ج13، ص:199).