نیایش عاشقانه چه نیایشی است؟/ویژگی های زندگی معنادار

زندگی معنادار، زندگی جهت داری است که ارزش زیستن دارد و دارای محوریت و انتظام است و در آن، آفرینش و خلاقیت وجود دارد.

- ، امیرعباس علی زمانی، استاد فلسفه دین دانشگاه تهران، در نشست نیایش عاشقانه و معنای زندگی ، از سلسله نشست های آتش آه که به صورت مجازی در شب های ماه مبارک رمضان برگزار می شد، سخنرانی کرد.

وی بیان کرد: باید ببینیم نیایش عاشقانه چه نیایشی است و چه تأثیری بر زندگی معنادار دارد؛ یعنی این نیایش چطور می تواند زندگی کم معنا را معنادار کند و چطور در زندگی معنادار، نیایش از یک نیایش کاسب کارانه تبدیل به یک نیایش عاشقانه می شود.

مولانا در غزل زیبایی به این مسئله اشاره دارد و می گوید: ای با من و پنهان چو دل از دل سلامت می کنم، تو کعبه ای هرجا روم قصد مقامت می کنم/ هرجا که هستی حاضری از دور در ما ناظری، شب خانه روشن می شود چون یاد نامت می کنم/ گَه همچو باز آشنا بر دست تو پر می زنم، گَه چون کبوتر پرزنان آهنگ بامت می کنم/ گر غایبی هر دم چرا آسیب بر دل می زنم، ور حاضری پس من چرا در سینه دامت می کنم/ دوری به تن لیک از دلم اندر دل تو روزنیست، زان روزن دزدیده من چون مه پیامت می کنم/ ای آفتاب از دور تو بر ما فرستی نور تو، ای جان هر مهجور تو جان را غلامت می کنم/ من آینه دل را ز تو این جا صقالی می دهم، من گوش خود را دفتر لطف کلامت می کنم/ در گو