قدیمی ترین نسخه های خطی سعدی کجاست/ آرامگاه سعدی در دوره قاجار + عکس

76 سال پس از وفات شیخ اجل سعدی، «محمدبن عبداللطیف عقاقیری» در شیراز کلیات سعدی را کتابت کرد؛ نسخه ای که با گذشت 7 قرن، همچنان باقی مانده و به دست ما رسیده است.

- نسخه ای به قلم شاه محمد کاتب که در قرن 11 هجری تدوین شده و اکنون در موزه ملی ملک است   خبرگزاری فارس ـ گروه هنر: به حکم ضرورت سخن گفتم و تفرج کنان بیرون رفتیم در فصل ربیع که صولت بَرد آرمیده بود و ایام دولت ورد رسیده؛ پیراهن برگ بر درختان / چون جامه عید نیکبختان / اول اردیبهشت ماه جلالی / بلبل گوینده بر منابر قضبان / بر گل سرخ از نم اوفتاده لآلی / همچو عرق بر عذار شاهد غضبان شیخ اجل سعدی در دیباچه کتاب گلستان خود این سطور را نگاشته است، همان کتابی که چند خط اولش را اکثر ایرانی ها شنیده اند و می شناسند: منّت خدای را عز و جل که طاعتش موجب قربتست و به شکر اندرش مزید نعمت.

 هر نفسی که فرو می رود ممدّ حیاتست و چون بر می آید مفرّح ذات، پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب.

و احتمالاً اشاره جناب سعدی به اول اردیبهشت ماه جلالی (تقویم جلالی 139 سال قبل از تولد سعدی تنظیم و به عنوان گاه شمار رسمی ایرانیان انتخاب شد) دستمایه ای قرار گرفت که اول اردیبهشت خورشیدی روز سعدی نام گذاری شود و این اقدام در اجلاس شاعران جهان سال 1389 در شیراز به صورت رسمی اعلام شد.