ماه رمضان؛ فرصتی برای تمرین نوع دوستی و اخلاقی زیستن

یک.

یکی از نعمات و برکات بی بدیلی که خدای متعال پیش روی ما مومنان نهاده است ماه پرخیر و برکت رمضان است.

چه، در این ماه فاصله میان خالق و مخلوق گویی به کل از میان بر می خیزد و خالق، هستی و وجود بنده مومن خویش را سرشار از نور و معنا و معنویت می سازد.

از آن گذشته، در این ماه نورانی این فرصت حیرت انگیز در اختیار ما قرار می گیرد تا دگر باره و از سر تدبر و تامل و عاری از هر نوع سوگیری، نگاهی نو به درون خویش اندازیم، خود را باز شناسیم و خویشتن خویش را آنگونه که شایسته است مورد محاسبه قرار دهیم.

چنین مداقه مجدانه ای است که یاری مان می کند تا ناپاکی ها را از ذهن و ضمیر خویش بزداییم، روح و روان خود را لطافتی وجدآمیز بخشیم و گام در راه نو شدن نهیم.

دو.

بی نیاز به هیچ حجتی، عظمت و شکوه مندی ماه رمضان در سطح محاسبه نفس و خودسازی و نو شدن روح و روان محدود نمی ماند بلکه حیطه های زیست اجتماعی، و تعامل شکوه مند با دیگران را نیز در بر می گیرد.

چه، این ماه به ما یادآور می شود که از نوع دوستی به منزله یک خصیصه ممتاز انسانی غفلت نورزیم.

این ویژگی، ما را بر می انگیزد تا دیگران را شریک نعمت های خدادادی خود سازیم و از سر مهر و محبت بی شائبه به نوع انسان، بخشی از داشته های خود را (اعم از داشته های مادی و معنوی) ارزانی دیگران سازیم و از آن طریق به ساختن یک دنیای ب