درباره ذخیره گاه زیست کره «گنو» چه می دانید؟

ذخیره گاه زیست کره گنو در سال 1351 به عنوان پارک ملی و در سال 1355 به عنوان ذخـیره گاه زیست کـره ثبت شد.

با این حال در سال 1362 این پناهگاه حیات وحش به دلیل برخی ملاحظات مدیریتی به منطقه حفاظت شده تنزل درجه یافت.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازتابناک به نقل از ایسنا، ذخیره گاه زیست کره گنو با حدود 43 هزار هکتار مساحت توسط کوه گنو احاطه شده؛ کوهستانی تک و مجزا که از خلیج فارس سر برافراشته و در 30 کیلومتری شمال غربی بندرعباس در استان هرمزگان واقع شده است.

بنابر اطلاعات کمیسیون ملی یونسکو در ایران، این منطقه دارای تنوع بالای گونه های پرنده است که از گونه های شاخص آن می توان به هما و تیهو اشاره کرد همچنین چشمه آب گرم منطقه محل زیست ماهی آفانیوس گینوییس است.

از گونه های گیاهی این منطقه می توان به گونه گیاهی آندمیک از قبیل مهر خوش، بادام وندلبو، پونه مظفریان و شاخ غزالی اشاره کرد همچنین بخش های پایین تر کوهستان دارای پوشش گیاهی پالئوتروپیکال شامل پرخ، آکاسیا چتری و کنار است.

از شاخص ترین پستانداران این منطقه حفاظت شده می توان به قوچ و میش، کل و بز، آهو، گراز، کفتار، روباه معمولی، تشی، گرگ و خرگوش اشاره کرد همچنین در این منطقه می توان انواع دوزیستان شامل وزغ بلوچی، وزغ بی گوش معمولی، وزغ سبز کرمان، قورباغه مردابی بلوچی و قورباغه مردابی را مشاهده کرد.