روزی که ایرانی ها یک صاحب منصب بی تدبیر را پس زدند

18 اسفند سال 1114 شمسی نادر شاه افشار تاج گذاری کرد.

این اتفاقی فرخنده برای ایران بود؛ ایرانی ها صاحب منصبان بی تدبیر را پس زدند و با یک «وثیقه نامه» فردی مدبر را برای اداره امور کشور و بهبود وضعیت نابه سامان برگزیدند.

- همین دیروز گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: ماجرا از آن جا شروع شد که امپراتوری صفویه رو به زوال رفت.

چرا؟ چون سردمدارانش افتادند به خوشگذرانی و از مملکت غافل شدند و نیروی نظامی تضعیف شد و اقتصاد رها شد و به مذهب بی اعتنایی شد و به جای آدم های کاردان، مفت خورها و فرصت طلبان و چاپلوسان کارها را برعهده گرفتند و مناصب را اشغال کردند.

خلاصه این که مدیریت شاه سلطان حسینی برقرار بود و اتفاقا این شاه سلطان حسین هم همان زمان شاه بود! آن قدر بی خیال و بی خبر بود از همه جا که مملکت را آب برد و او را خواب! در این حد به مشکلات و مسائل کشور بی اعتنا بود که اطرافیانش هر کاری می کردند و هر پیشنهاد ناجوری هم که می دادند سلطان فقط به گفتن یاغچی دیر یا به گویش خودش یخشی دور بسنده می کرد که یعنی خوب است و معروف شده بود به سلطان حسین یخشی دور! این آقای یخشی دور بی خیال که ادای سلاطین را درمی آورد و فقط در مناسبت ها و تشریفات ظاهر می شد، وقتی محمود افغان آمده بود و رسیده بود پشت دروازه های پایتخت، تازه یادش افتاده بود کمک بخواهد.