روایتی از غمِ نان نانواها در روزگار تورم و کرونا

نانوایی شاطرعلی تنها جغرافیای این خیابان است که در یک سال گذشته، کرونا را به خود دیده است، بیکاری و تعطیلی را به خود دیده است اما قیمت را تغییر نداده است، - اینجا زمان هنوز در سال 98 به دام افتاده است، نانوایی ها در حالی روزهای کرونایی و تورم را می گذرانند که قیمت نان ثابت مانده است و دستمزد و هزینه های جانبی مثل آب و برق و سوخت و .

چند برابر شده است.

گزارش نیلوفر رسولی در روزنامه اعتماد به وضعیت و شرایط این روزهای نانواها در تهران پرداخته است که در ادامه می خوانید: خط روی پیشانی اش از حرارت است، عینکش از مهیب آتش، نرمی استخوان دست هایش از آب و مهره های جابه جای گردن و کمرش از ایستادن های مداوم.

نانوایی کار جوانی است و می گوید دیگر جوانِ این کار نیست، جواد ، شاطر سنگک، اهل بجستان، 32 سال دارد و دو فرزند، پنج قسط وام پرداخت نشده، سه ماه اجاره خانه عقب افتاده و یک عمل کمر که بیمه ای جبرانگر هزینه های آن نیست.

خمیر گنگ است و سرکش، به طول پارو قد نمی دهد، میانه کار به خود می پیچد و وا می رود و انگشت های جواد را به خود نمی شناسد.

کاشی ها سپیدند، ماسک ها و کلاه ها و روپوش ها و دست ها سپیدند، تارهای فرق سرش هم سپیدند، سپیدی چانه اما همانی نیست که باید باشد، از آن روزی که قیمت نان ثابت ماند، آردهای یارانه ای هم رنگ دیگری به خود گرفتند، کش ن�