من به جای تو

18باید گفت معلولیت بیش از آنکه جنبه پزشکی داشته باشد پدیده ای است اجتماعی.

بطور میانگین 10 درصد از افراد جامعه را معلولین تشکیل می دهند که در ساده ترین تعریف آنرا ایجاد اختلال در رابطه بین فرد و محیط دانسته اند.

یعنی وقتی معلول با موانع فرهنگی، اجتماعی یا فیزیکی روبرو میشود چیزی که بیشتر به چشم می آید و میتواند باعث سرخوردگی و آزار این قشر از جامعه شود، نبود یا محدودیت فرصت ها در راه مشارکت زندگی اجتماعی در سطحی همانند دیگران است.

هرچند وظیفه اصلی در رفع این موانع و محدودیت ها بر عهده قانون گذاران و دولت ها است اما باید این سوال اساسی نیز مطرح شود که نقش و وظیفه سایر شهروندان در قبال معلولین چیست؟ بیشتر ما ممکن است نسبت به هر موقعیت مکانی تعلق خاطری داشته باشیم و یا بخواهیم تا در آن موقعیت باشیم.

فرقی نمیکند که قبلا آنجا بودیم یا اینکه میخواهیم تا بودن در آنجا را تجربه کنیم.

مهم این است که فقط باور داشته باشیم این تجربه و بودن ، حق همه افراد جامعه هست.

حال اگر قرار باشد این تجربه ی بودن، همراه با یک ویلچیر باشد احتمالا تبدیل به یک تجربه سخت و بعضا ناممکن می شود.

شاید بهترین جواب به این سوال که من چه نقشی در جهت تسهیل این تجربه می توانم بازی کنم را زمانی بدست بیاورم که حتی برای لحظه ای خودم را به جای تو تصور کنم.