کُرسی و جایگاه نوستالژیک آن در شهر تاریخی نراق

کُرسی یکی از لوازم سنتی و قدیمی در کشور جایگاهی خاطره انگیز و نوستالژیک دارد و از نظر فرهنگ مردم شناسی می توان آن را نمادی از همبستگی و اتحاد اعضای خانواده و فامیل دانست.

- خبرگزاری فارس ـ اراک؛ در زمان های قدیم که وسایل گرمایشی مانند چراغ و بخاری و.

مانند امروز وجود نداشت مردم برای گرم کردن خانه هایشان در شب های سرد زمستان از کرسی استفاده می کردند  و برای این کار یک منقل آتش با زغال درست کرده و زیر کرسی می گذاشتند و لحافی روی آن می کشیدند و از حرارت دلچسب و کم نظیر آن لذت می بردند.

 ساختار کرسی  کرسی شامل یک چهار پایه چوبی که ابعاد آن نسبت به جمعیت و وسع خانواده از یک متر شروع شده و در بعضی مواقع به 4 متر در منزل اعیان نشین هم می رسید و معمولا مربع شکل و ارتفاع آن هم حدود نیم متر یا بیشتر است.

در قسمت پایین پایه های کرسی چوب هایی  به هم کلاف شدند که وسط این چوبها به شکل یک مربع است و دقیقا روی چاله کرسی قرار می گیرد، به این چوبها به گویش محلی مَعجَرِ کرسی می گفتند.

معجر کرسی باعث می شد که هنگام نشستن یا خوابیدن زیر لحاف کرسی، پاها روی آن قرار بگیرد و در چاله کرسی یا منقل نیفتد، به هر یک از چهار ضلع کرسی پِلّه کرسی گفته می شد.

 در بیشتر منازل که کف اتاق زیر پُر بود چاله مخصوصی حفر می کردند و اطراف چاله را با گچ به اندازه ابعاد کرسی ب