یادی از جانباز و آزاده شهید علی احمد مومنی

وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَوِدِدتُ اَنِّی اُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللهِ ثُمَّ اَحْیَا ثُمَّ اُقْتَلُ ثُمَّ اُحیا ثُمَّ اُقتَلُ ثُمَّ اُحیا ثُمَّ اُقتَلُ.

- در پنجه ی این خاک فرومایه نجنگید از قید زمینی تا به فراسوی زمان رفت.

اکنون زندگی نامه این شهید بزرگوار از زبان پدر همسرش حاج شکرعلی که خود از کهنه سربازان جنگ می باشد و پرس و جو از تعدادی از اهالی شهر گراب بیان می کنم،امید دارم که حفظ امانت کرده باشم: شهید علی احمد مومنی روستایی فرزند مرحوم حاج عین الله از طایفه آدینه وند در سال 1343 در روستای گراب مرکز بخش طرهان شهرستان کوهدشت لرستان از پدری مومن و متدین و مقلد امام(ره) و مادری مومنه چشم به جهان گشود.

پدر وی حاج عین الله مردی بسیار مهمان نواز، اجتماعی و خوشنام بود و از لحاظ مالی وضع خوبی داشت.

این شهید عزیز از شش سالگی وارد دبستان شهریار گراب شد و تا سوم راهنمایی ادامه داد با عنایت به پایبندی خانواده به احکام اسلام، از همان اول او اهل نماز، روزه و عبادت بود و به مسجد روستا می رفت.

بعد از انقلاب مکرر به پایگاه مقاومت شهید حسن قبادی و به سپاه پاسداران منطقه رفت و آمد داشت.

در این مسیر برادر بزرگترش فرج الله و برادر کوچکترش فضل الله نیز همراه وی بودند.