گپی کوتاه با یک معلم خاص

زندگی معلمان عشایری رنگ دیگری دارد؛ زندگی شان با عشایر پیوند خورده و همراه آنها ییلاق و قشلاق می کنند.

هماهنگ کردن زندگی شخصی و زندگی کاری از آن امور مشکلی است که هر کسی از عهده آن بر نمی آید.

- زندگی معلمان عشایری رنگ دیگری دارد؛ زندگی شان با عشایر پیوند خورده و همراه آنها ییلاق و قشلاق می کنند.

هماهنگ کردن زندگی شخصی و زندگی کاری از آن امور مشکلی است که هر کسی از عهده آن بر نمی آید.

معلمان عشایری منحصر به فرد و پرتلاش اند؛ معلمان نجیبی که باید بیشتر دیده شوند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، زهره قوامی ، 20 سال سابقه تدریس دارد؛ 10 سال به دبیرستانی ها درس داده و 10 سال اخیر معلم دوره ابتدایی و دانش آموزان عشایری بوده است.

اهل خراسان شمالی و ساکن شهرستان شیروان است اما با عشایر کوچ رو از شیروان ییلاق و قشلاق می کند و ماههایی از سال را به شهرستان مراوه تپه استان گلستان می رود.

البته می گوید در کنار عشایر گاهی دامداری هم می کند و گویی زندگی عشایری با زندگی خودش هم عجین شده است.

یک فرزند هم دارد که شاگرد خودش است.

خودش در این باره توضیح می دهد: ایل از مراوه تپه که برمی گردند به کوه شاه جهان که به بام خراسان شمالی معروف است می روند.

خودم در کنار عشایر دامداری می کنم و همراه ایل هستیم.