کرونا، کار ناتمام دولت را تمام کرد!

با تعدد سختی های پیش آمده در هفته های پایانی سال، شاید قدری دشوار باشد که به یاد بیاوریم سال 98 برای ناشران و کتابفروشان با بحران کاغذ شروع شد؛ - بحرانی که میراث التهابات ارزی سال 97 بود.

سلسله اتفاقاتی که موجب شده بود کاغذ تحریر که مهم ترین ماده اولیه تولید کتاب است، در بازار نرخ هایی را به خود ببیند که تا چند ماه قبل هیچ کس حتی فکرش را هم نمی کرد.

در حالی که نرخ ارز تقریبا 3 برابر شده بود، قیمت کاغذ افزایش 6 برابری را تجربه کرد.

تبعات این تورم بی سابقه، گران شدن کتاب و فروش کمتر و لاغرتر شدن بدنه نشر بود.

ورود دولت و وزارت ارشاد به مسأله و تشکیل کارگروه کاغذ هم نه تن ها مشکلی را حل نکرد که با ممنوعیت واردات کاغذ جز از طریق ثبت سفارش دولتی، آن را به گره ای کورتر بدل کرد.

در تمام این مدت هیچ وقت کاغذ نایاب یا کمیاب نشد، اما به معنی وفور نبود.

این پیام را داشت که دستیابی به کاغذ مساوی با پرداخت چند برابری قیمت است.

دستگاه های نظارتی هم کاری از پیش نبردند و نه تن ها پیگیری مسأله احتکار کاغذ به جایی نرسید که حتی بسیاری از پرونده های تشکیل شده در قوه قضاییه نیز هنوز که هنوز است به مرحله صدور حکم نرسیده اند.

تنها یکی از این پرونده ها مربوط به شرکتی بی نام ونشان در همسایگی بانک مرکزی بود که چندده میلیون یورو ارز دولتی برای واردات کاغذ دریا