اسطوره ای تاریخ ساز که مدافعان بسیار دارد

حضرت زینب(س)، قهرمان و حماسه ساز کربلا، سومین فرزند مکتب علوی، یادگار امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری مطابق با 627 میلادی یا در سال ششم هجرت در شهر مدینه به دنیا آمد و زینب بخش خانه اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و تاریخ اسلام شد.

عقیله بنی هاشم، تربیت یافته مکتب علوی که خود بزرگ ترین مدافع حرم اهل بیت(س) و پرچمدار ابلاغ پیام سرخ نهضت جاودان عاشورا است؛ با شهامت ترین مدافعانی دارد که با نبض عشق به قلب حادثه رفتند و پای مکتب زهرا(س) خطر کردند تا جهان بداند که این حریم ولایت، بسیار سرسپرده ها دارد.

حضرت زینب(س) آن سر أبیها که صبوری او دنیا چون او تاریخ سراغ ندارد، قهرمان انقلاب کربلا و اسطوره صبر و رضاست؛ چون نور مادرش زهرای اطهر در او ظهور کرده بود.

او که مادران شهدای مدافع حرمش چه فاطمیون و چه زینبیون وقتی اسم بانوی صبر می آمد فرزندانشان را به خود بانو می سپردند؛ مانند مادری که در مقام زینب(س) چنین خواند: سر که زد چوبه ی محمل، دل ما خورد ترک، غربتش ریخت به زخم دل عشاق نمک، وچنان سوخت که بر سر در آن، این شده حک سر زینب به سلامت، سر نوکر به فلک .

آیینه صبر همچنان مدافع حرم دارد؛ همان هایی که عشق به کلنا عباسک یا زینب داشتند و برای اینکه باید دمشق آینه کربلا شود، تمام این لشکر از مدافعان بانوی حرم، مِهر سپرشدن برایش