چرا قدیم ها در کنار هر نانوایی یک حمام بود؟

زمانی کارگران نانوایی ناپاک سر کار نمی رفتند زیرا باور داشتند اگر غسل نکرده خمیر بزنند و نان بپزند، آن خمیر و نان خراب می شود و وا می رود، به همین دلیل کنار هر نانوایی حمامی قرار داشت.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، قدیم ها نزدیک یا کنار هر نانوایی، حمامی هم بود و حمام دار برای خشک کردن حوله ها و لُنگ های حمام در زمستان، از پشت بام ساختمان نانوایی که گرمازا بود استفاده می کرد.

او بندهایی سرتاسر بام می کشید و حوله ها و لُنگ های تَرِ حمام را از آن ها آویزان می کرد.

علی بلوکباشی نیز در کتاب در فرهنگ خود زیستن و به فرهنگ های دیگر نگریسیتن آورده است که کارگرانِ پای تشک یا پای تنور ناپاک سرکار نمی رفتند و باورشان این بود که اگر غسل نکرده خمیر بزنند و نان بپزند، آن خمیر و نان خراب می شود و وا می رود.

هر زمانی نانوا کار، رفتار و اخلاق کارگری را نمی پسندید و می خواست او را جواب دهد و بیکار کند، به ترازودار می سپرد تا او را بعد از پایان پخت شب جواب یا رد کند.

معمولا ترازودار برای کارگر از قهوه چی چای شیرین سفارش می داد.

کارگر با سفارش چای شیرین مقصود او را می فهمید و محترمانه رخت بند خود را بر می داشت و از همکاران خداحافظی می کرد و می رفت.

پزندگان (شاطر و نان گیر)، نان درآران (آتش انداز و دست به سیخ) و خلیفه و پیشکار را که در نانوایی ها ارج و احترام