آقایان! مرگ 70 نفر ارزش یک عذرخواهی را نداشت؟

هفتادنفر، یعنی هفتاد خانواده؛ مادر و پدر و همسر و فرزند؛ هفتاد سوگ؛ یعنی چندهفتاد پیامد؛…و هفته ها همچنان خواهند آمد و خواهند رفت؛ و بی خبری و بی حسّی روی حسّمُردگی های قبلی خواهد نشست و همچنان در انتظار هفته ها و هفت ها و هفتادها؛ - هفتادنفر، یعنی هفتاد خانواده؛ مادر و پدر و همسر و فرزند؛ هفتاد سوگ؛ یعنی چندهفتاد پیامد؛…و هفته ها همچنان خواهند آمد و خواهند رفت؛ و بی خبری و بی حسّی روی حسّمُردگی های قبلی خواهد نشست و همچنان در انتظار هفته ها و هفت ها و هفتادها؛ آیا این چرخه های معیوب را فرجام تدبیری خواهد آمد؟ روزنامه اطلاعات نوشت: فوت هفتاد بیمار دیالیزی بر اثر تزریق با سرنگ آلوده، اگر همچنان وجدانی را برنمی آشوبد، باید هم به مسئولیت پذیری حضرات دارویی فاتحه خواند و هم به بی اثرشدن وجدان عمومی تأسف خورد.

  بیمار دیالیزی، خود آن چنان درگیر و مبتلای رنج و درد است که سربار کردن رنجی مضاعف که به مرگش بینجامد- آن هم در این حد از سهل انگاری و تعهدناپذیری- نوبری تلخ و ناز شستی دل آشوب است.

تا کنون نه عذرخواهی و پوزشی درخور شنیده شده و نه وعده ای به جبران این فاجعه داده شده؛ استعفای اهمال کاران که دیگر یک فانتزی فضایی و یک رؤیای تعبیرناشدنی است.