آبزی پروری یا صید ماهی؛ کدام یک غذای بیشتری تولید می کند؟

آبزی پروری در تولید آبزیان از ماهیگیری وحشی پیشی گرفته و نقطه عطف مهمی در امنیت غذای جهانی است.

- ایسنا/خراسان رضوی آبزی پروری در تولید آبزیان از ماهیگیری وحشی پیشی گرفته و نقطه عطف مهمی در امنیت غذای جهانی است.

براساس گزارش ارث، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) این تغییر را برجسته و بر اهمیت فزاینده آبزی پروری پایدار در تامین نیازهای غذایی جهان تاکید می کند.

آبزی پروری که اغلب به عنوان پرورش ماهی از آن یاد می شود، عمل پرورش و برداشت موجودات آبزی مانند ماهی در محیط های کنترل شده است.

این روش امکان کنترل بیشتر بر شرایط رشد مانند کیفیت آب، خوراک و چرخه های پرورش را فراهم می کند که می تواند منجر به تولید کارآمدتر و پایدارتر شود.

آبزی پروری نقش مهمی در تکمیل ذخایر ماهیان وحشی، کاهش فشار بر جمعیت های بیش از حد صیدشده و کمک به امنیت غذایی جهانی ایفا می کند.

همچنین با ایجاد فرصت های شغلی و اقتصادی از معیشت در مناطق ساحلی و روستایی حمایت می کند.

آبزی پروری با تولید پروتیین با کیفیت بالا با اثرات زیست محیطی کمتر در مقایسه با برخی از شیوه های کشاورزی مبتنی بر زمین، راه حلی امیدوارکننده برای پاسخگویی به تقاضای روزافزون جهانی برای غذاهای دریایی مغذی و پایدار ارائه می دهد.