علی حاتمی؛ سعدیِ سینمای ایران

زهرا قربانی رضوان؛ سینما به عنوان هنر هفتم، یکی از بخش های هنر و جلوه های هنری است.

این هنر همچون زنجیره ای مجموعه رویداد ها و حوادث را در قالب زبان و تصویر به هم متصل می کند.

- می توان گفت نقطه تفاوت سینمای حاتمی و نوع قلم و نوشتار او در فیلمنامه نویسی میان هنرمندان ایرانی، تالیف دراماتیک فرهنگ و هنر کوچه بازاری است.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- زهرا قربانی رضوان؛ سینما به عنوان هنر هفتم، یکی از بخش های هنر و جلوه های هنری است.

این هنر همچون زنجیره ای مجموعه رویداد ها و حوادث را در قالب زبان و تصویر به هم متصل می کند.

علی حاتمی فارغ التحصیل دانشکده هنر های دراماتیک تهران از سال 1348_1374 بیش از پانزده سریال و فیلم سینمایی در کارنامه خود به ثبت رساند.

او مولف تمام آثار خود بود و سروده هایش در تیتراژ پایانی آثار موزیکال اش خوانده می شد.

سینما با حضور علی حاتمی رو به تحول رفت.

نمایش هایی ابتدایی که در اوج سادگی مفرح و نمایشگر تکنیک هایی، چون روحوضی و بیانگر فرهنگ عامیانه زمانه خود بودند.

می توان به جرات گفت علی حاتمی سینمای خود را داشت و کارگردانی مولف بود.

محیط پیرامون این کارگردان سبب علاقه او به هنر و فرهنگ از جمله قصه و موسیقی و شعر و نمایش شد.