آغاز گر اصلاحات بزرگ

آیت الله العظمی بروجردی هم سنگ اعتقاد به خدا، احترام به انسانیت و آزادی را پایه و مایه هر حرکت و جوهر هر نتیجه ای می دانست که بدون آن هر حاصلی گذرا، - آیت الله العظمی بروجردی در آن غوغای سیاست ورزی سال های قبل و بعد از حکومت رضاخانی و سختی ها و تلخی هایی که با رحلت مرحوم شیخ عبدالکریم حایری یزدی، دامن حوز ه علمیه قم را گرفته بود سه اثر شاخص را علی رقم جو زمانه تثبیت نمود که نشان از نهاد آرام و فکور او در آن ناآرامی ها داشت.

به احیای حوزه علمیه قم پرداخت و آن را به عنوان نهادی دینی- مردمی، معرفی و تثبیت کرد.

حوزه را هم از گزند افراطیون و کج اندیشانِ درون و هم از خطرات سیاست و حوادث بیرون مصون داشت.

دومین اثر که مکمل اثر نخستین است، کادر سازی و فراهم ساختن زمینه حضور عالمان برجسته در بلاد مختلف داخل و خارج کشور و همچنین تشویق دیگر بزرگان برای نوشتن رساله های عملیه بود.

به طوری که در آن تاریخ پر آشوب هیچ ردپایی از بی تدبیری، تحکّم و آفت سیاست زدگی در روش آقای بروجردی نمی یابید.

سومین اثر که می شود آن را از همه مهم تر دانست اوضاع کشور و جامعه را آرام نگه داشته و به دلیل رابطه تعریف شده ای که با حکومت از خود بروز داده بود در بین مردم و در چشم حاکمان بخصوص شخص شاه محبوب و مقتدر بود.