امروز با حافظ : کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

خواجه شمس الدین محمد شیرازی متخلص به «حافظ»، غزلسرای بزرگ و از خداوندان شعر و ادب پارسی است.

وی حدود سال 726 هجری قمری در شیراز متولد شد.

علوم و فنون را در محفل درس استادان زمان فراگرفت و در علوم ادبی عصر پایه ای رفیع یافت.

- خواجه شمس الدین محمد شیرازی متخلص به حافظ ، غزلسرای بزرگ و از خداوندان شعر و ادب پارسی است.

وی حدود سال 726 هجری قمری در شیراز متولد شد.

علوم و فنون را در محفل درس استادان زمان فراگرفت و در علوم ادبی عصر پایه ای رفیع یافت.

خاصه در علوم فقهی و الهی تأمل بسیار کرد و قرآن را با چهارده روایت مختلف از بر داشت.

گوته دانشمند بزرگ و شاعر و سخنور مشهور آلمانی دیوان شرقی خود را به نام او و با کسب الهام از افکار وی تدوین کرد.

دیوان اشعار او شامل غزلیات، چند قصیده، چند مثنوی، قطعات و رباعیات است.

وی به سال 792 هجری قمری در شیراز درگذشت.

آرامگاه او در حافظیهٔ شیراز زیارتگاه صاحبنظران و عاشقان شعر و ادب پارسی است.

/گنجور ای پادشه خوبان داد از غم تنهاییدل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی دایم گل این بُستان شاداب نمی مانددریاب ضعیفان را در وقتِ توانایی دیشب گِله ی زلفش با باد همی کردمگفتا غلطی بُگذر زین فکرتِ سودایی صد بادِ صبا اینجا با سلسله می رقصنداین است حریف ای دل تا باد نپیمایی مشتاقی و مَهجوری دور از تو چنانم کردکز دست �