به کارگیری الزامات «استرس تست» در نیروگاه بوشهر

اگر حادثه تری مایل آیلند آمریکا در 1979 به ارتقای فرهنگ ایمنی در نیروگاه های اتمی و حادثه چرنوبیل به استقرار سازمان بهره برداران نیروگاه های اتمی (WANO) در 1989 منجر شد، - به گزارش سایت قطره و به نقل ازتابناک به نقل از ایسنا، در 11 مارس 2011 زلزله ای به قدرت 9 ریشتر ژاپن را لرزاند، اما پس لرزه های این زلزله بر تن ساختار هسته ای تمامی کشورها به ویژه دارندگان نیروگاه های اتمی لرزه انداخت.

نیروگاه اتمی فوکوشیما دایچی یکی از بزرگترین نیروگاه های جهان است که بخشی از آن در حادثه 11 مارس 2011 به دنبال زلزله و سونامی تخریب شد.

در اثر از کار افتادن نیروگاه اتمی شماره 1 فوکوشیما، نشت مواد رادیواکتیو به وقوع پیوست و در نهایت چهار راکتور از 6 راکتور این مجموعه از کار افتاد.

متخصصان این حادثه را بعد از حادثه چرنوبیل بزرگ ترین فاجعه اتمی می دانند و از نظر پیچیدگی آن را در مقام نخست فجایع اتمی جهان قرار می دهند؛ چرا که تمام راکتورهای نیروگاه فوکوشیما در نتیجه این رویداد با مشکل مواجه شد.

نیروگاه های اتمی در کشورهای مختلف بر اساس استانداردهای مشخص و ملی کشوری، حوادث غیرقابل پیش بینی از جمله زلزله های با قدرت بالا و پرتاب شهاب سنگ به زمین و غیره را طراحی و ساخته می شوند.