گیم اُور!

همه ما در سال 1402 بارها گیم اُور شده ایم.

کارگری که نان برای سفره نبرده، بازی برایش تمام شده است.

معلمی که انگیزه اش را از دست داده، گیم اُور شده است.

- سال 1402 دارد نفس های آخرش را می کشد.

همه ما در این سال پرهیاهو، فراز و فرود داشته ایم اما فرودهایمان بیشتر از فرازهایمان بوده است.

سال 1402 برای من سالی سخت و جان کاه بود.

جان کاه به معنی کم کننده جان است.

جان در بازی های رایانه ای، اهمیت زیادی دارد و گیمرها بهتر می دانند در بازی ها چگونه جان کم می شود.

قهرمانان در چالش های سختِ بازی ها، جان خود را از دست می دهند و آن قدر ضعیف می شوند که بی جان می شوند.

بی جان شدن در بازی، یعنی گیم اُور ، یعنی بازی تمام شد.

قدیم ها بازی که به هر دلیلی متوقف می شد یا به پایان می رسید، وقتی می خواستیم دوباره شروع کنیم، می گفتیم بازی از سر یعنی دوباره بازی را شروع کنیم اما افسوس که در دنیای واقعی، بازی معمولا از سر گرفته نمی شود.

به همین دلیل معتقدم بازی های رایانه ای خیلی انسانی تر از بازی های واقعی هستند؛ می شود بازی را از سر گرفت یا می شود دوباره قوی شد و به بازی بازگشت.

در بازی های واقعی وقتی ببازید دیگر فرصت بازی ندارید و جان تان که کم شود یا به پایان برسد، جان جدیدی به شما نمی دهند.