معماران کوچک به دنبال از نو ساختن «آزادی»

چشمان کوچکشان را به «آزادی» دوختند و خطوط برج را دنبال می کنند.

نگاهشان به دنبال بلندای «آزادی» است و محو تماشا هستند.

می بینند، می آموزند و «آزادی» را از نو خلق می کنند.

- چشمان کوچکشان را به آزادی دوختند و خطوط برج را دنبال می کنند.

نگاهشان به دنبال بلندای آزادی است و محو تماشا هستند.

می بینند، می آموزند و آزادی را از نو خلق می کنند.

برای هر کدام از این کودکان که در سال های پایانی دهه 90 به دنیا آمدند، ساختِ ماکتِ یکی از معروف ترین و مهم ترین برج های ایران، تمرینی برای دیدن، آموختن، خلق کردن است.

قدمی است که کودک را خیلی زود با خلق اثر هنری آشنا خواهد کرد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار ایسنا، 10 کودک قد و نیم قد با مادران یا پدرانشان روی زمین نشسته اند.

کمتر از 50 متر با برج آزادی تهران فاصله دارند و در دست هر کدام یک برج آزادی نیمه کاره است.

چسب و قیچی و یونولیت و رنگ ها را در کنارشان چیدند و تمرکز هر کدامشان بر کاری است.

یکی نشسته و روی برج آزادی کوچکش رنگ آبی فیروزه ای می زند.

دیگری با یکی از دستان کوچکش تکه های یونولیتی که به لباسش چسبیده را جدا کرده و دانه های یونولیت را کشف می کند.

دیگری ماکت برجش را کمی زودتر از بقیه ساخته و آزادی به دست، از سویی به سوی دیگر می دود.