ماجرای یکه تازی پنجِه طَلای پیوند کلیه در شمال کشور

زری طاهری پرکوهی قدیما اینطور نبود که همه بخواهند دُکتر و مهندس شوند آن هم برای پولش، در هر خانواده و فامیل خانه پُرش را حساب کنی یک نفر پزشکی قبول می شد که او هم به احتمال کم دوره تخصص را می گذارند.

قدیم که می گویم منظورم دهه 50 و 60 است، بگذریم، در همان روزها که نه یک دهه جلوتر یعنی دهه 70، جوانی که به ظاهرش هم نمی خُورد که تخصص آن هم فلوشیپ پیوند کلیه داشته باشد، تصمیم گرفت کاری کند که تاکنون کسی نکرده است.

البته ناگفته نماند که او بعد از اتمام دوره تخصص دانشگاهی اش در سال 1377، در ذهنش به این موضوع فکر می کرد که چگونه از یک بیماری که جسم رنجوری دارد و روحش نیز آسیب دیده ویزیت دریافت کند، از این پیشنهادات متعدد کاری را رد کرد و بعد از اتمام دوره دانشگاهی در تهران به شهر خود یعنی بابل بازگشت.

همین که برای کار وارد بیمارستان دولتی شهید بهشتی شد پیشنهاد انجام عمل پیوند کلیه را به رییس بیمارستان ارائه داد، رییس بیمارستان هم متعجبانه در پاسخ به او گفت که پیوند که شوخی نیست، بیماران شمال کشور برای این کار سال هاست که به استان تهران مراجعه می کنند، این کار شدنی نیست.

اولین جراحی کلیه دکتر اکبرزاده پاشا در این مرکز انجام شد   خلاصه اینکه مجبور شد بگوید که اولین جراحی را با حضور یکی از اساتید انجام می دهد، بیمار هم سن زیادی نداشت و شاگر