خطر مرزبندی های خشونت زا برای جامعه/ باید از استدلال هایی که در نهایت، یک گروه به «بی دینی» و «بی اخلاقی» متهم می شوند، پرهیز کنیم

اجتماعی می توان ابزار مختلفی را به کار گرفت؛ می توان بر پایه ی عقل و مصلحت عمومی استدلال های زیادی آورد و نشان داد که کنش گری ایجابی بهتر از بی کنشی یا کنش گری سلبی است؛ - به گزارش سایت قطره و به نقل ازجماران؛ به نقل از شفقنا، حجت الاسلام والمسلمین مهراب صادق نیا در یادداشتی نوشت: بدترین و خطرناک ترین مرزهایی که شهروندان یک جامعه را از هم جدا می کند مرزبندی های اخلاقی و دینی است.

وقتی یک کار، “غیر اخلاقی” و یا “غیر دینی” توصیف شود، معنای اش این است که کسانی که آن کار را انجام می دهند بی اخلاقی و بی دینی می کنند.

توصیف یاد شده آشکارا جامعه را به دو گروه “اخلاقی/دینی” و گروه “بی اخلاق/ بی دین” تقسیم کرده و به صورت طبیعی دسته ی دوم را در معرض خشونت قرار می دهد.

برای نمونه، کسانی که می کوشند گیاه خواری را بر مبنای استدلال های اخلاقی توصیه کنند، گوشت خوارها را به “بی اخلاقی” متهم می کنند؛ توصیف آزاردهنده ای که ممکن است سبب رنج و رنجش غیرگیاه خوارها شود.

در حالی که برای دفاع از گیاه خواری و ترجیح آن بر گوشت خواری می توان به برخی استدلال های عقلانی و عقلایی استناد کرد.

به هر حال، وقتی کسی به ” دینی” و یا “بی اخلاقی” (آن هم در یک جامعه ی مذهبی/سنتی) متهم شود، در معرض خشم و خشونت قرار می گیرد.