فرصتی بزرگ برای نقش آفرینی

سوار بر ویلچر بود به صورتش که نگاه می کردی بیشتر از 80 بهار دیده بود، داخل حیاط مدرسه شد و به سختی همه زورش را به بازوهایش داد تا چرخ های ویلچر را به حرکت در بیاورد؛ - مستقیم رفت پای صندوق .

کمی صبرکردم تا رای خود را به صندوق انداخت نزدیک تر شدم حال و احوالی کردیم و با رویی گشاده گفت: سال آینده 90 سالم می شود و تا به حال به یاد ندارم در انتخاباتی شرکت نکرده باشم.

حرف این مرد سرد و گرم کشیده که جای تندی و تلخی روزگار بر چهره اش جا خوش کرده بود مرا به فکر فرو برد و خوشحال از اینکه سناریوهای غرب نتوانسته مردم کشورم را از این انقلاب دور کند و عشق به میهن و انقلاب و رهبری نیرویی مضاعف در وجود این پیرمرد او را برای تجدید میثاق با انقلاب به اینجا کشانده است.

در گوشه ای از شعبه اخذ رای، در مورد حرف های آن پیرمرد از رسالتی که م گفت بر گردن هر کدام از ماست، با خودم فکر می کردم که ناگهان صدای دسته ای از دانش آموزان رشته افکارم را پاره کرد نه تنها نظر مرا جلب کرد بلکه صدا، هیجانی مضاغف به فضای شعبه اخذ رای تزریق کرد.

رای اولی ها بودند که با چه ذوقی برای تعیین سرنوشت خود شناسنامه به دست به محل رای گیری آمده بودند؛ یک لحظه سوار بر ماشین زمان به چند سال پیش سفر کردم؛ با شناسنامه قرمز رنگم که تازه هم عکس دار شده بود به همراه مادرم برای شرکت در انتخاب�